امارات متحده عربی کشوری با مساحت 83600 کیلومتر مربع در حاشیه خلیج فارس قرار دارد که از هفت ایالت شیخ نشین به نام های ابوظبی,شارجه,دبی,عجمان,فجیره,راس الخیمه,ام القوین تشکیل شده و شیخ نشین ایالت ابو ظبی,شیخ خلیفه بن زاید نهیان رئیس دولت امارات و ایالت او پایتخت کشور امارات است. زبان رسمی کشور امارات عربی و مذهب رسمی نیز اسلام است.
کشور امارات 4.7 میلیون نفر جمعیت دارد که از این جمعیت تنها 19% شهروندان اماراتی و بقیه ساکنان آن از کشورهای دیگر من جمله ایران هستند؛که ساکنان ایرانی تبار در امارات 8% جمعیت آن را تشکیل می دهند. بر این اساس کشور امارات کشوری متشکل از بیش از 80% مهاجر است.
تاریخی مختصر از امارات:
ساکنین اصلی امارات بادیه نشین بوده اند و در صحرا زندگی می کردند و کار اصلی آن ها صید ماهی و استخراج مروارید و صادرات آن ها بوده است و در برخی مناطق شرقی امارات که برخی از چشمه های آب قرار دارند,تولید خرما نیز انجام می شده است تا اینکه در سال 1960 میلادی با ورود انگلستان به امارات,منابع عظیم نفتی اکتشاف شد و این شروع تحول در کشور امارات بود و با تاسیس سکو های استخراج نفت برای جمعیت اندک اماراتی ثروت هنگفتی را به بار آورد که در این زمان,نیاز به نیروی کار در این کشور به شکل محسوسی بروز کرد. در همان دهه 60 میلادی بود که جمعیت کثیری از کشورهای اطراف شامل؛عمان,پاکستان,ایران و هند در پی اعلام جذب نیروی کار توسط کشور امارات به این کشور مهاجرت کردند که در آن زمان نیز برای امارات مشکل کمبود سکونت ایجاد کرد اما امارات توانست با ثروت حاصل از نفت این مشکل را مدیریت کند.
اقتصاد امارات:
سپس با افزایش صادرات نفت, دولت امارات شروع به گسترش اقتصاد خود بر اساس صادرات کرد تا از وابستگی به نفت و گاز بکاهد اما هنوز بخش بزرگی از اقتصاد امارات به استخراج و صادرات نفت خام وابسته است.
بدلیل اینکه کشور امارات در مناطق صحرایی و در آب و هوای خشک قرار دارد, زمین های آن اکثرا شنی و آب موجود در آن نیز شور و غیر قابل استفاده در زراعت و آشامیدن است و همان میزان آب قابل استفاده خود را توسط 13 ایستگاه تصفیه آب شور دریا بدست می آورد, به همین دلیل کمتر از 1% از زمین های کشور امارات قابل زرع می باشند و اکثرا هم در مناطق شرقی آن قرار دارند که بیشتر خرما و طالبی و گوجه فرنگی کشت می شود. که البته این میزان پس از افزایش قابل توجه میزان زراعت در سال 1996 بدست آمده است.
اقتصاد امارات پس از دهه 60 میلادی گسترش صنعتی قابل توجهی را تجربه کرد؛که شامل کارخانه پتروشیمیایی برای تولید اتیلن, سود سوزآور, کلر, نمک و پلاستیک و همچنین تولید گاز طبیعی در حَب۠شان ابوظبی می شود.
همچنین ساخت و گسترش تصفیه خانه های آب در دبی, شارجه و فجیره و تصفیه خانه ام النار در سال 1994 ضمن این گسترش اقتصادی بوده اند.
در زمینه کشاورزی نیز کشور امارات در سال 1977 افزایش چشمگیر زراعت درختان نخل و همچنین در سال 1995 به تاسیس پرورش گاه مرغ و تولید تخم مرغ در ام القیوین اقدام کرد.
امارات در زمینه ماهی گیری و پرورش به روش دریایی در سال 1997 به تولید سالانه 106800 تن ماهی دست یافت.
در بخش تجارت خارجی نیز, دولت امارات 48% صادرات سالانه اش را نفت خام, 6% گاز طبیعی و 5% نیز فرآورده های نفتی دیگر تشکیل می دهند و مابقی نیز صادرات مواد غیر نفتی شامل؛ماهی, خرما و مروارید, که با کشورهای عمان, ایران, هند, ژاپن و سنگاپور در ارتباط است, تشکیل می دهد.
چرا امارات؟
امارات با بیش از نصف مردم جهان, فاصله کمتر از 5 ساعت دارد و دارای چند شرکت بزرگ هواپیمایی ست که فقط در سال 2011, 70 میلیون مسافر را جابه جا کرده است, که این عدد 10 برابر جمعیت این کشور است.
صدها کیلومتر سواحل تفریحی بکر و 12 عدد جزیره و آفتاب درخشان در تمام سال, مواردی هستند که شهر های ابو ظبی و دبی را جزو بهترین شهرها جهت اقامت در خاورمیانه ساخته است.
در کشور امارات 120 ملیت سکونت دارند و دولت امارات میزبان موسسات بین المللی است.
همچنین در جهت ارتقای فرهنگی, دولت امارات در حال ساخت موزه هایی در جزایر سعدیات است, که از لحاظ بین المللی شهرت موزه لوور فرانسه و گوگن هایم نیویورک را دارند.
امارات میزبان دانشگاه های عالی بین المللی هم چون؛موسسه تکنولوژی ماساچوست, دانشگاه نیویورک, INSEAD و دانشگاه سوربن فرانسه در ابوظبی است که یا کارهای تحقیقاتی در دانشگاه های امارات ارائه می کنند یا در امارات شعبه دارند.
دانشگاه های یاد شده در بالا, که در کلاس جهانی جای می گیرند, دانشگاه های ابو ظبی, همچون دانشگاه زاید و دانشگاه امارات متحده عربی را به یک مرکز تحصیلی بزرگ در خاورمیانه تبدیل می کنند.
همچنین امارات دارای ثبات سیاسی خوبی است که در سال 2011 با سران کشورهای G20 همکاری قابل توجهی داشت.
بین سال های 2000 تا 2010 میزان افزایش GDP به 238%, تجارت خارجی به 257% و سرمایه گذاری های خارجی به 433% رسیده است که این خود, کشور امارات را به یک مرکز اقتصادی در منطقه مبدل کرده است.
گذشته از این, شتر سواری در صحرا و مناطق دیدنی ای همچون برج خلیفه (یکی از بلند ترین برج های دنیا), قاب دبی (جدیدترین سازه 150 متری برای معرفی امارات), برج پالازا و دریاچه برج های جمیرا را نمی توان از آن ها ساده عبور کرد و ارزش سفر گردشگری به امارات را دو چندان می کنند.
ورود به امارات چه شرایطی دارد؟
برای ورود به کشور امارات باید اجازه ورود داشته باشید, که این اجازه باید توسط شخصی یا موسسه ای که ضامن ورود شما تحت قوانین امارات و رعایت آن ها می شود, انجام گیرد.
شهروندان کشور های عضو همکاری های خلیج فارس و برخی کشورها همچون ژاپن و آمریکا و … نیاز به اخذ ویزا جهت ورود به امارات را ندارند و کافی ست به همراه گذرنامه یا کارت شناسایی آن کشور ها وارد امارات گردند که در مبادی کشور امارات به آن ها ویزای 30 روزه یا 90 روزه داده می شود که قابل تمدید است.
برای ملیت هایی که جزو کشورهای فوق نباشند, سه نوع اجازه ورود به امارات وجود دارد:
-اجازه ورود زیارتی: که فقط توسط یکی از نزدیکان یا دوستان صادر می گردد.
-اجازه ورود سیاحتی: که توسط شرکت های هواپیمایی و نمایندگی های مجاز مسافرتی و گردشگری صادر می گردد.
-اجازه ورود ترانزیتی: که توسط یکی از شرکت های هواپیمایی مختص کشور امارات صادر می گردد.
-اجازه ورود کاری: که توسط کارفرمای کاری شما یا شریک کاری تان در کشور امارات صادر می گردد.
موارد مورد نیاز برای گرفتن اجازه ورود:
1-ضامن باید یکی از حالات زیر باشد:
-شهروند اماراتی
-یک فرد خارجی مقیم,که دارای اقامت معتبر باشد
-یکی از شرکت های هواپیمایی اماراتی
-هتل یا شرکت های گردشگری مقیم در امارات
-یک سازمان دولتی
-شرکت ها و موسسات بخش خصوصی یا مناطق آزاد
2-گذرنامه رسمی که به تاریخ انقضای آن بیشتر از 6 ماه مانده باشد
3-ممنوع الورود به کشور نباشد یا سفر قبلی اش تمام شده باشد؛ مگر اینکه اجازه ورود جدید به کشور بگیرد
*مسافرین خارجی بهتر است تا برای اطلاع از آخرین اخبار, به سفارت های امارات در کشور خود یا آزانس های مهاجرتی مرتبط مراجعه کنند.
*به مدت زمان اجازه ورود به امارات دقت شود و باید قبل از اتمام این مدت زمان, تمدید شود یا مسافر از کشور امارات بیرون برود؛ در غیر اینصورت متحمل جریمه و اخراج از کشور و ممنوع الورود شدن به مدت 3 سال خواهد شد.
*همچنین دقت شود که با ویزای غیر مرتبط در امارات اقامت نکند؛ به فرض مثال با ویزای سیاحتی به کار در امارات نپردازد؛ در غیر اینصورت متحمل مجازات فوق خواهد شد.
**اجازه ورود با ویزا متفاوت است و اجازه ورود قبل از سفر به امارات و تحت شرایط فوق, صادر می شود که یک پروسه قانونی باید برای صدور آن طی شود در حالیکه ویزا, هنگام ورود به امارات داده می شود و همچنین برای اخذ آن نیاز به برخی آزمایش های پزشکی و اثبات سلامت فردی و همچنین یک مصاحبه امنیتی نیز توسط وزارت داخلی امارات و برخی سازمان های مرتبط از فرد گرفته می شود.
انواع ویزای امارات :
-ویزای کارآفرینی
-ویزای گردشگری
-ویزای ترانزیتی
-ویزای تحصیلی
-ویزای اجازه ورود بیمار و همراه بیمار
-ویزای خارجی های مقیم در کشور های همکاری خلیج فارس
-ویزای اقامت بلند مدت بازنشستگان خارجی
*ویزای کارآفرینی جزو لیست اقامت های طلایی در امارات محسوب می شود که مزایای فوق العاده ای برای اقامت دائم کارآفرینان و خانواده هایشان فراهم می کند.
*ویزای گردشگری شامل دو حالت کوتاه مدت 30 روزه و بلند مدت 90 روزه است و قابلیت تمدید دوباره را نیز دارد. برای گرفتن ویزای گردشگری امارات باید شرکت هواپیمایی برای شما ویزا اخذ کند یا از طریق هتل ها یا آزانس های مهاجرتی که در امارات نمایندگی دارند پروسه اخذ ویزا انجام شود.
*بیماران خارجی می توانند برای درمان از طریق موسسات پزشکی درمانی یا بیمارستان های دولتی اقدام به اخذ ویزا و اجازه ورود کنند که به مدارک زیر نیاز دارد:
-عکس گذرنامه بیمار
-نامه ای از یکی از بیمارستان های امارات که دلیل مراجعه را بیان کند
-بیمه سلامت بیمار
-تضمین مالی
همچنین همراه بیمار نیز می تواند با شرایطی به عنوان کمک کار بیمار این ویزا را اخذ کند.
*در قانونی جدید در سال 2018 دولت امارات به بازنشستگان خارجی با سن بالای 55 سال, که شرایط زیر را داشته باشند اقامت 5 ساله اعطا می کند:
-که فرد بازنشسته صاحب حداقل 2 میلیون درهم زمین و مستغلات باشد یا
-اینکه ذخیره مالی اش از 1 میلیون درهم کمتر نباشد یا
-اثبات کند که درآمد ماهانه اش کمتر از 20000 درهم نیست
*ویزای ترانزیتی دو نوع دارد, که یکی 48 ساعته رایگان و دیگری 96 ساعته است, که در برابر پرداخت 50 درهم امارات داده می شود و این ویزا فقط توسط شرکت هواپیمایی مورد نظر برای مسافرین اخذ می شود.
ویزای تحصیلی امارات:
این ویزا برای دانشجویان بین المللی که در موسسات آموزش عالی یا دانشکده ها و دانشگاه های امارات تحصیل می کنند, صادر می شود.
در صورت ممتاز بودن, به آنها اقامت طولانی مدت 5 ساله اهدا می شود. جهت اخذ این اقامت برای دانش آموزان, معدل حداقل 95% و برای دانشجویان, معدل حداقل GPA3.75 مورد نیاز است.
موارد مورد نیاز :
-اگر دانشجو تازه وارد بودید, نامه قبول رسمی از یکی از دانشگاه های امارات؛ در غیر اینصورت مدرک ادامه تحصیل خود را همراه بیاورد
-تائید سلامت جسمانی دانشجو در یکی از درمانگاه های دولتی کشور امارات
-ضامن ویزای دانشجو که می تواند خود دانشگاه یا یکی از نزدیکان یا یکی از والدین باشند
-تائیدیه نهایی از سمت سازمان عمومی اقامت و امور خارجه
*ویزای تحصیلی تنها به مدت یک سال صادر می شود و برای مدت زمان بیشتر باید هر سال دانشجو با همراه داشتن, نامه ادامه تحصیل خود از دانشگاه, ویزای اقامتی خود را تمدید کند.
* دقت شود که برای اخذ ویزای تحصیلی تمامی موارد فوق باید تائید شوند.
معرفی دانشگاه های برتر امارات:
1- دانشگاه امارات متحده عربی:
دانشگاهی دولتی ست و در گروه الف دانشگاه های مورد تائید وزارت علوم ایران است.
رتبه 5 برترین دانشگاه های کشورهای عربی و رتبه 284 رتبه بندی جهانی QS را داراست.
این دانشگاه دارای 7121 دانشجو است.
2- دانشگاه آمریکایی در شارجه:
این دانشگاه خصوصی ست و در گروه الف دانشگاه های موردت تائید وزارت علوم ایران است.
رتبه 7 بهترین دانشگاه های کشور های عربی ست و رتبه 348 رتبه بندی جهانی QS را داراست.
این دانشگاه دارای 4444 دانشجو است.
3- دانشگاه خلیفه:
این دانشگاه دولتی ست و در گروه الف دانشگاه های مورد تائید وزارت علوم ایران است.
رتبه 12 بهترین دانشگاه های کشور های عربی ست و رتبه 211 رتبه بندی جهانی QS را داراست.
این دانشگاه دارای 2843دانشجو است.
4-دانشگاه شارجه:
این دانشگاه خصوصی ست و در گروه الف دانشگاه های مورد تائید وزارت علوم ایران است.
رتبه 17 بهترین دانشگاه های کشور های عربی ست و رتبه بین 601 الی 605 رتبه بندی جهانی QS را داراست.
این دانشگاه دارای 13492 دانشجو است.
5-دانشگاه آمریکایی در دبی:
این دانشگاه خصوصی ست و در گروه ب دانشگاه های مورد تائید وزارت علوم ایران است.
رتبه 24 بهترین دانشگاه های کشور های عربی ست و رتبه بین 601 الی 605 رتبه بندی جهانی QS را داراست.
این دانشگاه دارای 1572 دانشجو است.
6-دانشگاه ابوظبی:
این دانشگاه خصوصی ست و در گروه ب دانشگاه های مورد تائید وزارت علوم ایران است.
رتبه 27 بهترین دانشگاه های کشور های عربی ست و رتبه بین 701 الی 750 رتبه بندی جهانی QS را داراست.
این دانشگاه دارای 3893 دانشجو است.
7-دانشگاه زاید:
این دانشگاه دولتی ست و در گروه ب دانشگاه های مورد تائید وزارت علوم ایران است.
رتبه 20 بهترین دانشگاه های کشور های عربی ست و رتبه بین 701 الی 750 رتبه بندی جهانی QS را داراست.
این دانشگاه دارای 6396 دانشجو است.
8- دانشگاه عجمان:
این دانشگاه خصوصی ست و در گروه ب دانشگاه های مورد تائید وزارت علوم ایران است.
رتبه 45 بهترین دانشگاه های کشور های عربی ست و رتبه بین 701 الی 750 رتبه بندی جهانی QS را داراست.
این دانشگاه دارای 5105 دانشجو است.
9- دانشگاه دبی:
این دانشگاه خصوصی ست و در گروه ج دانشگاه های مورد تائید وزارت علوم ایران است.
رتبه بین 51 ال 60 دانشگاه های کشور های عربی را داراست.
این دانشگاه دارای 738 دانشجو است.
10-دانشگاه کانادایی دبی:
این دانشگاه خصوصی ست و در گروه ج دانشگاه های مورد تائید وزارت علوم ایران است.
رتبه 41 بهترین دانشگاه های کشور های عربی ست.
این دانشگاه دارای 1183 دانشجو است
ویزابوک ارائه دهنده خدمات وقت سفارت ، ویزای شینگن ، اقامت اروپا آماده ارائه خدمات به شما عزیزان می باشد فقط کافی است همین حالا با شماره تماس های درج شده در سایت تماس بگیرید ، کارشناسان ما به شما عزیزان مشاوره رایگان می دهند.
بدون دیدگاه